Chciałabym Was zapytać jak zabezpieczacie się na emeryturę. Nie każdy zarabia kilkanaście tys co miesiąc, żeby odkładać a jednak jakoś trzeba pomyśleć o swojej starości żeby żyć a nie wegetować. Mnie ta myśl przeraża, panikuje, automatycznie jest mi źle jak tylko o tym myślę. Tak wiem psycholog, czekam już w kolejce. Pochodzę z biedniejszej rodziny, nie mam majątku przekazywanego od pokoleń i panicznie boję się starości chociaż mam dopiero 30 lat. Moja druga połówka też nie należy do bogatych więc oboje tkwimy w tym problemie.
Możecie podpowiedzieć jak zabezpiecza się swoją przyszłość? Czytam o akcjach, o IKE o innych takich ale nie znam się totalnie na inwestowaniu (chce to zmienić) i głową mi od tego pęka a jednak zakładam, że z zusu to mi nawet na czynsz nie wystarczy.

Nie wiem jaki jesteś rocznik, ja mam 30 lat, i z tym czynszem i zusem to tez abstrakcja bo na ten moment, patrząc po zasobach, my w ogóle nie będziemy mieć emerytury.
Zabrzmie arcy nieodpowiedzialnie ale. Ja jestem sama, wynajmuje mieszkanie, brak inwestycji czy lokat i wiesz co? Yolo, mam to wszystko w dupie.
Jedyny plan jaki mam to emerytura poza granicami polski, gdzieś gdzie jest słoneczniej, może Włochy.
Staram się nie martwić na zapas. Czekam z kupnem mieszkania na recesje, ogólnie nie wiem czy warto projektować tak dokładnie co będzie za lat 50 bo i tak nie zaprojektujesz.
Fajnie myśleć o tym, ale bez leku! Młoda jesteś i możesz jeszcze wiele osiągnąć. Tylko trzeba pozapierdalac bo od wiary to religia, nie plany życiowe.
Jeśli nadal będziesz miała problem ze stresem, może lepiej jest zastanowić się nad psychoterapią:
https://www.psychiatrzy.warszawa.pl/psychoterapia-warszawa/

Jak tutaj?